De dagelijkse realiteit onder ogen zien: zo probeer ik dat

Ik denk dat we op een dag allemaal momenten meemaken waar we iets van vinden of waar we iets bij voelen. De ene keer zijn dat leuke en fijne momenten of zijn we over iets positief en de andere keer is het minder leuk en voelen we ons juist negatief.

Het maakt eigenlijk niet uit wat er op een dag gebeurt, in principe hebben we op elk moment van de dag een bepaald gevoel. Ik denk alleen ook dat we het negatieve gevoel altijd proberen te ontwijken. Waarschijnlijk schuiven we het gewoon aan de kant alsof het niet bestaat.

En ook al is dat soms een makkelijke en fijne oplossing, toch laten we op deze manier de potentie liggen om eerlijk te zijn over onszelf, over het leven, over dagelijkse dingen, over de mensen waarmee we ons omringen en eigenlijk om dichter bij de realiteit te komen.

Ik wil je in dit blog helpen om elke dag bewuster te worden van je realiteit. En dat is geen hogere wiskunde en het is ook geen ellenlang project. Het is een opdracht die je elke dag in vijf tot tien minuten zou kunnen uitvoeren.

Ik vertel je er meer over.

Dit is mijn ogen ‘de realiteit’

Ik ga je eerst vertellen wat ik bedoel met de realiteit. De realiteit is dat wat er is. Dus of je het nu leuk vindt of niet, het is er gewoon. En je kunt er van alles aan doen om het niet te willen zien, toch blijft het bestaan.

Stel je voor, je vindt een persoon stiekem erg leuk. Je probeert op de radar van deze persoon te komen en hoopt op deze manier de aandacht te trekken. Helaas vindt de persoon die jij leuk vindt, jou wel een aardige persoon, maar ziet hij of zij met jou geen romantische toekomst voor zich.

Waarschijnlijk hebben we deze vorm van afwijzing allemaal weleens ervaren. Het is heel verleidelijk om onszelf groot te houden en te doen alsof het ons niet boeit. We gaan allemaal dingen doen of verhalen verzinnen om de afwijzing van deze persoon te verzachten en te doen alsof het niet bestaat.

De realiteit is echter dat je het ongelofelijk jammer vindt en dat het je zelfs pijn doet. De persoon waar jij interesse in hebt, heeft helaas geen interesse in jou. En dan is de harde realiteit dat het gewoon k*t voelt. Je kunt dan van alles proberen om het onprettige gevoel prettiger te maken, maar in principe doe je er dan alles aan om de realiteit te ontwijken.

Been there done that, zo werken we nu eenmaal als mens. Ik zou ook geen haar beter zijn hoor en aan het ontwijken van de realiteit zit ook geen goed of fout verbonden.

De realiteit onder ogen zien

Als je het vervelende gevoel van afwijzing probeert te ontwijken, zou het dan zo kunnen zijn dat we onszelf niet serieus nemen? Want eigenlijk vinden we een situatie vervelend, maar tegelijkertijd zeggen we tegen onszelf dat we dat gevoel niet zo serieus moeten nemen.

Maar hoeveel krachtiger is het om de realiteit onder ogen te zien en simpelweg te erkennen dat we iets moeilijk vinden, en dat je je afgewezen voelt door de persoon die je leuk vindt en dat de afwijzing je veel pijn doet? Ik denk dat je jezelf kunt trainen en jezelf kunt respecteren door momenten te ervaren zoals ze zijn. Niets meer, niets minder.

En zoals ik al zei, dat hoeft geen hogere wiskunde te zijn. Je kunt het erkennen, jezelf er bewust van maken, het tegen jezelf zeggen en daarna kun je weer doorgaan met je leven. Je kunt zelfs het onder ogen zien van de realiteit luchtig maken.

Daarnaast kan de realiteit ook positief zijn en ook die ruimte mag je jezelf gunnen. Positieve momenten of gevoelens erkennen vinden we natuurlijk een stuk makkelijker, maar het zou best kunnen zijn dat je iets positiefs bagatelliseert en het fijne gevoel daardoor alsnog ontwijkt.

Andere voorbeelden van dagelijkse gebeurtenissen

Voordat ik je ga uitleggen hoe ik mezelf op een simpele manier bewust probeer te maken van dat wat ik voel en ervaar, wil ik eerst een paar voorbeelden opschrijven die laten zien wat er op dagelijkse basis kan gebeuren en waar je later op de dag eerlijk op terug kunt kijken.

• Ook al wil je je professioneel gedragen, toch had je vandaag geen schik op je werk.
• Je kent je positie in je huidige baan, maar je bent het echt niet eens met de manier van managen van je werkgever.
• Je vond de opmerking van vanmiddag van een goede vriend of vriendin van jou erg raar en vindt dat hij of zij je grenzen daar heeft gepasseerd.
• Je wou vandaag naar de sportschool, maar je baalt enorm dat je vanmiddag op de bank bent blijven hangen en niet hebt gedaan wat je jezelf had beloofd.
• Je voelt je vandaag moe, je bent niet blij en je hebt met alles wat er gebeurt een kort lontje.
• Je hebt je gefrustreerd gevoeld over iets wat er is gebeurd in je familie en je kunt je familie even helemaal schieten.
• Je maakt je zorgen over de huidige gang van zaken op de wereld.
• Ook al wisselen de dalen zich af met pieken, toch ben je echt niet blij met je huidige baan.
• Diep van binnen twijfel je of je nog wel verliefd bent op je huidige vriend of vriendin.
• Je hebt het gevoel dat je er alles aan doet om te stoppen met roken, maar telkens als je een sigaret opsteekt heb je het gevoel dat je faalt.
• Je hebt iets gedaan in je leven waar je je voor schaamt en wat je het liefst niet wil delen met de mensen om je heen.
• Je doet elke dag dingen die binnen de verwachtingen van je familie, je werk, je vrienden of de maatschappij liggen, maar eigenlijk heb je er een gruwelijke hekel aan en staat het je enorm tegen.
• Je hebt vandaag iets gedaan wat je heel vaak doet, en normaal gesproken vind je het leuk en krijg je er energie van en sta je er helemaal achter, maar vandaag had je er even geen plezier in.

Ik zou de lijst met honderd andere voorbeelden kunnen aanvullen, maar ik denk dat mijn punt wel duidelijk is. Eigenlijk zie je hier allemaal gedachtes en emoties die op dagelijks basis naar boven kunnen komen.

Reflecteren door eerlijk te zijn over wat ik voel en zie

Als ik voor mezelf spreek (waarvan ik denk dat veel mensen het kunnen herkennen), dan schuiven we deze gedachtes en emoties weg en laten we ze voor wat ze zijn. En dat is helemaal niet erg, want veel van deze punten zijn onschuldig en soms heb je gewoon een slechte dag.

Dat is ook wat ik bedoel met dat je het niet groter moet maken dan het is. Het helpt mij alleen wel om aan het einde van de dag honderd procent eerlijk te zijn over de dingen die op die dag zijn gebeurd en hoe ik mij daarover heb gevoeld, omdat ik op die manier de dag reflecteer en duidelijker voor ogen krijg waar ik sta.

Het draagt in mijn ogen bij aan een realistisch beeld van hoe je naar jezelf kijkt, hoe je dingen hebt ervaren, hoe je je hebt gevoeld en wat je van andere mensen vindt op dat moment.

Met de nadruk op dat moment. Want het gaat erom wat de realiteit is van dat specifieke moment. Het maakt niet uit dat het morgen weer anders kan zijn. Het gaat over dat je kunt erkennen en zien wat je op dit moment, dus in het huidige hier en nu, voelt.

Op deze manier maak ik mezelf bewust van mijn realiteit

Ik probeer elke dag voordat ik ga slapen terug te kijken op mijn dag en eerlijk te zijn over hoe ik het heb ervaren. Laat ik nog een keer benadrukken dat het ook positief kan zijn! Ik richt me in dit blog vooral op de negatieve gevoelens over iets, maar het kunnen ook gerust positieve gevoelens zijn. Je mag namelijk ook eerlijk zijn en tegen jezelf zeggen dat je een persoon gewoon heel erg leuk vindt (de positieve vergelijking op mijn voorbeeld dat je wordt afgewezen door een persoon die je stiekem leuk vindt).

Hoe dan ook, en ik zeg het nog een keer, ik maak van mijn reflectie geen complete verslagen. De ene dag doe ik het anders dan de andere dag. Soms ga ik schrijven, soms doe ik niets. Soms ga ik er over nadenken en soms spreek ik het gewoon uit.

Vooral het schrijven en het spreken zijn krachtig. Ik weet natuurlijk niet wat je huidige situatie is, maar als je alleen woont of vaak alleen bent, dan werkt het goed om aan het einde van de dag hardop uit te spreken wat je van je dag vond, wat je van je werk vond, wat je van de opmerking van je teamgenoot vond, hoe je je vandaag hebt gevoeld, hoe leuk je het etentje met je ouders vond, et cetera.

Loepzuiver zeggen wat je hebt ervaren

Dat is de manier zoals ik het vaak doe. Ik probeer op dat moment loepzuiver te zijn. Ook al roept dat negatieve emoties in me op, is iets een vervelende constatering of maakt het me juist superblij: ik zeg wat ik ervaar en geef daarmee bloot wat ik eerder op de dag waarschijnlijk ontweek. Het voordeel is dat je je gevoelens uit je systeem spreekt.

Misschien was er een situatie op het werk waarvan je vindt dat je leidinggevende het daar heeft laten afweten, maar heb je besloten om het op dat moment niet bespreekbaar te maken (om wat voor redenen dan ook).

’s Avonds kun je vervolgens hardop uitspreken dat je geen connectie voelt met je leidinggevende, je vindt dat hij of zij niet functioneert en het echt niet ziet zitten om morgen weer met hem of haar te moeten werken. Daarmee zeg je gewoon wat je wil zeggen, zonder te veel na te denken of iets rechtvaardig is ja of nee. Je mag zelfs vinden dat je in je benadering wel heel oppervlakkig bent, maar dat je de dingen toch op die manier hebt ervaren.

En het grote voordeel van alles is, dat niemand het hoort.

Voorbeelden van hoe je iets uit je systeem kunt spreken

Stel je voor, je hebt vandaag met een goede vriend of vriendin geluncht in de stad en eigenlijk vond je het niet zo gezellig als normaal. Daar is niks mis mee, want dat hebben we allemaal weleens.

Toch kun je terugkijken op je dag en zonder lading uitspreken dat je het niet zo leuk vond vanmiddag, dat je eigenlijk beter andere dingen had kunnen doen en je niet weet waar je vriend of vriendin over in gedachten was, maar dat je wel weet dat het niet heeft bijgedragen aan een gezellige lunch.

Of het was juist supergezellig en je spreekt uit dat je het erg leuk vond en echt waarde hecht aan de goede vriendschappelijke relatie tussen jou en je goede vriend of vriendin (en dan natuurlijk niet vergeten om dat af en toe ook eens naar je goede vriend of vriend uit te spreken 😉).

Of je hebt vanmiddag een nieuwsartikel gelezen en je beseft je dat je je daar vanmiddag zorgen over hebt gemaakt, dan kan het helpen om uit te spreken dat je dat hebt gevoeld en je vindt dat we in een rare wereld leven met zijn allen.

Waarom het helpt om de realiteit te zien en te erkennen

Ik wil met dit blog niet aangeven dat je op het werk over je heen moet laten lopen, en daarna aan het einde van de dag moet uitspreken dat je het vervelend vindt dat iedereen over je grenzen gaat, om vervolgens morgen weer opnieuw over je heen te laten lopen.

Uiteraard moet je, als je de realiteit erkent, op een gegeven moment ook actie ondernemen. Want als je je te vaak realiseert dat je erg ongelukkig bent op het werk, dan moet je op een gegeven moment de conclusie trekken dat je ontslag moet nemen (hoe moeilijk het ook kan zijn, I know).

Ik probeer vooral aan te geven (en ook voor mezelf te spreken) dat we op een dag veel meemaken, zien en voelen, maar veel van deze gevoelens en emoties in de doofpot stoppen, terwijl we heel vaak een hele duidelijke mening en overtuiging over iets hebben.

Ik wil de boodschap overbrengen dat je moet voelen wat je voelt. Of het nu leuk is of niet. Je moet voor jezelf uitspreken of opschrijven waar het op staat. En dat zou je kunnen doen door de dag te reflecteren en zuiver te zijn over je eigen belevingswereld en je sterke mening over een situatie, jezelf, de wereld, je werk of andere mensen.

Ik geloof dat je dat op de lange termijn iets gaat brengen, omdat je daarmee heel bewust wordt van je eigen leven. Je geeft ruimte aan een gevoel dat je vandaag hebt ervaren en bent bereid om onder ogen te zien waar het voor jou écht over gaat.