Laten we eerlijk zijn, een marathon rennen is niet niks. Er moet getraind worden, de trainingen moeten in je drukke leven ingepland worden, je moet concessies doen in je persoonlijke leven en dan hebben we het nog niet gehad over de marathon zelf.
Tegelijkertijd is het ook een bijzondere ervaring. Zeker het rennen van je allereerste marathon is er een die je niet gaat vergeten. Toch kan ik me voorstellen dat je je over het rennen van je eerste marathon onzeker voelt. En dat mag, dat hoort namelijk bij het proces als je een marathon gaat rennen.
In dit blog deel ik je mijn ervaring over mijn allereerste marathon en hoe ik ervoor heb gezorgd dat ik van mijn eerste marathon een goede ervaring heb gemaakt.
Onzekerheid over je eerste marathon
Ik was erg enthousiast op het moment dat ik me in het najaar van 2022 voor het eerst had ingeschreven voor het rennen van een marathon. Tegelijkertijd voelde ik me ook onzeker en vond ik het een overweldigend gevoel. Want naast alle enthousiasme, voelde ik me ook onzeker en stelde ik mezelf de vraag hoe ik in vredesnaam een marathon kon rennen.
Daarnaast had ik regelmatig wat-als-vragen.
- ”Wat als ik tijdens de marathon last krijg van mijn maag?”
- ”Wat als mijn lichaam het na 34 kilometer lijkt op te geven?”
- ”Wat als ik het niet ga halen?”
- ”Wat als het allemaal een lijdensweg lijkt te gaan worden? Hoe ga ik daar op reageren?”
Het zijn allemaal logische vragen en uit ervaring kan ik zeggen dat het prima is dat je je daar onzeker over voelt. Een marathon rennen gaat over meer dan alleen hardlopen. Je gaat niet alleen fysiek, maar ook mentaal je grenzen verleggen.
Waarom het belangrijk is om van je eerste marathon een goede ervaring te maken
Een eerste indruk bepaalt alles, toch?
Dat is voor de marathon niet anders.
Is je eerste marathon een lijdensweg en heb je meer moeten afzien, dan dat je er van hebt genoten, dan is er een grote kans dat dit je eerste en je laatste marathon was. En dat is zonde! Zeker als je vooraf hebt gedroomd over het rennen van meerdere marathons.
Het is belangrijk dat je eerste marathon een fijne ervaring gaat worden. Je moet er tussentijds van kunnen genieten en achteraf moet je er met plezier op terugkijken.
Op deze manier wordt je eerste marathon (waarschijnlijk) een lijdensweg
Zeker bij het rennen van grote marathons, is het verleidelijk om een fout te maken die veel hardlopers maken:
En dat is dat je in het begin veel te hard begint met hardlopen.
Maar waarom is te hard beginnen zo verleidelijk?
Omdat je tijdens het rennen van een marathon te maken hebt met externe omstandigheden die je veel energie gaan geven. Zo ren je vaak onbewust mee in de snelheid van je medehardlopers.
Daarnaast ben je in het begin niet gefocust op je snelheid, omdat je volop aan het genieten bent van je omgeving. Zo ren je in Rotterdam over de Erasmusbrug en wordt je toegejuicht door duizenden mensen aan de zijlijn. Gevolg? Je rent veel harder dan gewenst is.
Waarom je in het begin niet te hard wil rennen
Ik help je even herinneren wat de afstand van een marathon is, dat is namelijk 42 kilometer en 195 meter. Dat is echt een eind!
In het begin merk je daar niet veel van. Je zit vol met adrenaline, je hebt frisse benen en bent vol goede moed om de marathon uit te rennen, dus wie maakt je wat?
Na verloop van tijd is de extase voorbij. Er is geen muziek, er is minder publiek en het echte werk is begonnen. Op dit punt wil je niet buiten adem zijn en het gevoel hebben dat je te hard van stapel bent gelopen.
Je wil in het begin niet over je reserves gaan en te hoog in je hartslag zitten, omdat je dat op een gegeven moment gaat opbreken. In het ergste geval krijg je te maken met de man met de hamer en het is erg jammer als je daar tijdens je eerste marathon mee te maken krijgt.
Waarom je tijdens je eerste marathon langzaam wil beginnen met rennen
De oplossing voor te snel een marathon rennen is dat je langzamer gaat rennen. Dat klinkt logisch, toch?
Bij de start van mijn eerste marathon heb ik er bewust voor gekozen om langzaam te beginnen. Ik wou er alles aan doen om vooral te genieten van mijn marathon en mijn doel was om de marathon uit te rennen. Niets meer, niets minder.
Ik had een gewenste eindtijd in gedachten, maar ik ging mezelf niet forceren om deze tijd ten koste van alles te halen.
Daarom koos ik ervoor om langzaam te beginnen. Ik rende uiteraard niet te langzaam, want ik wist tegelijkertijd ook waar mijn potentie lag, maar ik bleef gedisciplineerd op een snelheid rennen die ik vooraf had bedacht.
Het resultaat? Die zie je in de afbeelding hieronder.
Ik heb ruim 32 kilometer langzamer gerend dan het gemiddelde, om daarna sneller te rennen dan het gemiddelde.
- Eindtijd: 04:06:09
Achteraf is het makkelijk praten, maar achteraf zag ik wel dat er meer in petto was. Ik vond het helemaal prima dat ik mijn focus had gelegd op het uitrennen van de marathon, en dat is ook de focus en de boodschap van d it blog, maar ik wist ook dat ik bij een tweede marathon sneller kon rennen.
Op basis van de ervaring van je eerste marathon, kun je tijdens je tweede marathon andere keuzes maken. Zo besloot ik om tijdens mijn tweede marathon, de marathon van Rotterdam van 2024, wederom langzamer te beginnen, maar wel sneller dan mijn eerste marathon.
En dat zag er zo uit:
Hier rende ik in het begin iets onder het gemiddelde en kon ik veel eerder beginnen met versnellen.
- Eindtijd: 03:44:46.
Ik rende mijn tweede marathon 22 minuten sneller dan mijn eerste marathon, en nog steeds voel ik dat er potentie is voor het verbeteren van mijn tijd voor de volgende marathon (de marathon van Parijs in 2025).
Langzaam beginnen en elke marathon beter worden
Ik geloof dat je alleen een marathon kan rennen vanuit een interne motivatie. Als je gaat rennen om aan de buitenwereld te laten zien dat je een marathon hebt gerend, dan vraag je om problemen.
Marathons rennen zijn een ervaring voor de langere termijn. Daarom is het ook zo belangrijk om tijdens je eerste marathon langzaam te beginnen, zodat je elke marathon beter kan worden.
Tijdens je eerste marathon kun je ervaren hoe het is om een lange afstand te moeten rennen en hoe je vervolgens kunt bepalen welke snelheid je moet rennen.
Ik heb veel geleerd van mijn eerste marathon, want ik zag allereerst hoe mooi het was (ik had een goede eerste ervaring) en ten tweede heb ik ervaren dat ik veel potentie had om een marathon sneller te kunnen rennen. En dat was ook zeker terug te zien tijdens mijn tweede marathon, omdat ik ruim 22 minuten sneller was.
Andere voordelen als je langzaam begint met rennen
Langzaam beginnen met je marathon heeft natuurlijk meer voordelen. Ik heb het in dit blog al een keer eerder genoemd, maar als je langzaam begint, dan bespaar je je energie waardoor je aan het einde veel beter kunt versnellen.
Het is logisch dat je in het begin van de marathon energiek en dat je kilometer op kilometer steeds vermoeider wordt en steeds meer klachten kunt krijgen. In het begin is je lichaam op zijn best en aan het einde moet je lichaam het hardst werken.
Wat je wil voorkomen is dat je in je piek je meeste energie gaat verbruiken, waardoor je jezelf aan het einde extra hard gaat tegenkomen.
Het is veel mooier om in je piek in je energie te besparen, zodat je je lichaam in het dal kunt ondersteunen met de energie die het nog heeft.
