Het is mogelijk om in 4 uur tijd over de mooiste bergpassen van de Franse Alpen te rijden, een kop koffie te drinken en te genieten van prachtige uitzichtpunten. In deze route rijd je langs hoge bergtoppen, valleien, meren, skigebieden en idyllische dorpen. Het is een route die je niet snel gaat vergeten, omdat je de ene keer door rotsachtige gebieden rijd en de andere keer door beboste wegen.
Ik praat uiteraard vanuit ervaring. Noodgedwongen hebben we deze route in de nacht af moeten rijden. Het was de dag van de Tour de France en aan het einde van de dag was er een aardverschuiving op de weg richting mijn huis. We hadden geen keus: we moesten een ”ommetje” maken van 4 uur over donkere wegen op 2800 meter.
Na deze rare ervaringen wou ik de route graag nog eens rijden, maar dan op klaarlichte dag. Ik had niet door hoe mooi de omgeving was waar wij in de nachtelijke uren doorheen hebben gereden. Bergpas op bergpas bleef ik mij verbazen en begreep ik ineens waarom deze bergpassen beruchte klassiekers zijn in de Tour de France.
Over welke bergpassen gaat de route?
Het is een rondje die wij vanuit het dorp Allemond zijn gestart. Logischerwijs kun je dit rondje beginnen waar je ook maar wilt. Vanuit Allemond gaat de route over deze bergpassen:
- Col de la Croix-de-Fer
- Col du Télégraphe
- Col du Galibier
- Col du Lautaret
Om vervolgens via Col du Lautaret over de D1091 langs de voet van de Alpe d’Huez terug naar Allemond te rijden.
Bergpas 1: Col de la Croix-de-Fer
Onze rit begon vanuit het prachtige Allemond. Vanuit het dal reden wij naar boven op de dam van Lac du Verney richting de voet van de Col de Croix-de-Fer. Dit is werkelijk een prachtige bergpas (D526), mede door de vele bomen die langs de route liggen. Na ongeveer 8 kilometer kwamen we het eerste dorp tegen: Le Rivier d’Allemont.
Het is een kronkelige route, maar de weg kent weinig haarspeldbochten. 9 kilometer na het passeren van het dorp Le Rivier d’Allemont reden we tegen een stuwmeer aan. Wateren in Frankrijk staan onder beheer van EDF (Électricité de France) en in de regio vind je veel verschillende stuwmeren. Het meer waar wij tegen aan reden is Lac de Grand Maison.
Het meer ligt op een hoogte van ongeveer 1700 meter en is ongeveer 2 km² groot. Het is een prachtig meer en ik kan het aanraden om even bij het meer te stoppen en rustig de omgeving te bekijken! Maak een foto en loop een klein gedeelte over de stuwdam van het meer. Dit geeft andere perspectieven en op deze manier blijft het uitzicht in de bergen altijd verrassen.
Kop koffie drinken bij Chalet Col du Glandon
Vanaf het meer wordt de boomgrens verlegd naar een rotsachtig, kaal gebied. Beetje bij beetje stijgen we in hoogtemeters en het is goed voor te stellen dat deze bergpas een belangrijke klassieker is tijdens de Tour de France. In de editie van 2018 bijvoorbeeld werd er gedaald vanaf de Croix-de-Fer en reden de renners via Allemond richting de Alpe d’Huez.
We rijden nog steeds langs het meer en komen over een kleine brug. Onder deze brug stroomt Le Rieu Claret. Dit is een kleine rivier dat uit gaat komen in het grote Lac du Grand Maison. Op de brug steek je meteen de grens over van Isère naar Savoie. Dit zijn beide departementen in het land Frankrijk. Doordat je de grens overgaat verandert de naam van de weg van D526 naar D926.
Na ongeveer 6 kilometer nadat je bent uitgestapt om het meer te bekijken komen we een kruising tegen. De weg naar links is de Col du Glandon, maar wij kozen ervoor de weg naar rechts te pakken, omdat we richting de top van de Croix-de-Fer wouden rijden. Op het kruispunt staat een op het oog onaantrekkelijk restaurant, maar desondanks vonden wij de koffie hier erg lekker.
Richting de top van de Croix-de-Fer rijden
Nadat we cash onze koffie hebben betaald (pinnen is niet mogelijk) gaat onze rit verder. We blijven de D926 volgen richting de top van de Col de la Croix-de-Fer. Op de route rijden we onder de stoeltjeslift L’Eau d’ Olle. Deze lift is onderdeel van het skigebied Les Sybelles. Want het is echt waar: de weg waar je nu over heen rijdt is in de winter gesloten vanwege extreem veel sneeuw.
Na ongeveer 2,7 kilometer na het drinken van onze koffie hebben we de top van de Croix-de-Fer bereikt. Vanuit hier heb je prachtige uitzichten en de mogelijkheden om mooie wandelingen te maken. Het kan op dit punt erg toeristisch zijn, maar over het algemeen is er plek genoeg om de auto op de parkeerplaats te plaatsen. Dat is absoluut even de moeite waard!
Richting Saint Sorlin-d’Arves
De top van de Croix-de-Fer is bereikt en dat betekent dat we vanaf nu beetje bij beetje gaan dalen. De omgeving van deze bergpas is erg toeristisch en daardoor kunnen de wegen lekker druk zijn. Vanaf de top van de Croix-de-Fer rijden we via een aantal haarspeldbochten richting het skidorp. We rijden een klein stuk over een weg waarvan je gaat begrijpen dat deze in de winter is afgesloten vanwege de sneeuw.
Het is niet per definitie een spannende weg, maar na 2 haarspeldbochten vanaf het uitzichtpunt op de top van deze bergpas begint de weg smaller te worden. Bij tegemoetkomend verkeer moet je wellicht iets alerter zijn, maar zoals gezegd: voor je het weet ben je aangekomen in het dorp en kun je gemakkelijk doorrijden.
Nog steeds blijft de omgeving prachtig met beboste en rotsachtige gebieden en smalle weggetjes. Ik vind het geweldig om te skiën, maar net zo geweldig om een skigebied te bekijken in de zomer. Het is apart om te zien hoe in 2 verschillende seizoenen het dorp 2 verschillende karakters heeft. Later op deze route komen we nog 2 skidorpen tegen.
Richting Saint-Jean-de-Maurienne
Voor ruim een half uur blijven we vanaf Saint Sorlin-d’Arves richting Saint-Jean-de-Maurienne rijden. Net na Saint Sorlin-d’Arves kun je met de bocht mee naar links en met de bocht mee naar rechts. Beide wegen gaan richting Saint-Jean-de-Maurienne, maar wij kozen ervoor de bocht naar rechts te pakken en op de D926 te blijven rijden.
We blijven alsmaar op de D926 rijden totdat we in Saint-Jean-de-Maurienne zijn gearriveerd. Na een paar minuten komen we bij een erg kleine dam op een kruispunt terecht. We pakken dit kruispunt naar links en gaan niet richting de Col du Mollard. Mocht je dit echter wel willen: groot gelijk! Het zijn smallere wegen in een mooie omgeving die jou ook richting Saint-Jean-de-Maurienne brengen.
We blijven de D926 volgen totdat we de eerste rotonde in Saint-Jean-de-Maurienne tegenkomen. We pakken de 2e rechts en vervolgen de route op de D110 om bij de volgende rotonde de eerste rechts te pakken. We rijden alsmaar rechtdoor, totdat we bij een T-splitsing aankomen. We gaan hier naar rechts en rijden nu over de D906. Bij zowel rotonde 1 als rotonde 2 pakken we de 2e rechts.
Tot slot komen we de rotonde tegen die ons van de D906 naar de D1006 gaat brengen. Op deze rotonde pakken we de 1e afslag richting Turijn. Wij hadden weinig behoefte om in dit dorp te stoppen omdat we graag de bergpassen wouden bekijken. Op dit soort stukken is het vooral rijden en genieten van de omgeving terwijl je uit het raam kijkt.
Op naar het skigebied van Valloire
We rijden in een kleine 20 minuten van Saint-Jean-de-Maurienne naar Saint-Michel de Maurienne. Eenmaal in Saint-Michel-de-Maurienne naderen we tolpoorten. Net voor de tolpoorten volgen we de borden die de richtingen Valloire, Saint-Michel de Maurienne, Valmeinier en Col du Galibier aangeven. We betalen de tol en bij de eerst volgende rotonde pakken we de 2e rechts.
Bij de 2e rotonde die we tegenkomen rijden we rechtdoor, bij de 3e rotonde pakken we de 3e rechts en bij de 4e rotonde rijden we wederom rechtdoor. Officieel rijden we nu nog steeds over de D1006, maar we rijden niet meer over de snelweg. We gaan nu rechtstreeks het stadje Saint-Michel de Maurienne in.
We blijven rechtdoor rijden totdat we de allereerste kruispunt tegenkomen waarin je alle richtingen op kunt gaan. Dit kruispunt is te herkennen aan de stoplichten en op dit kruispunt gaan we naar rechts. Vanaf de D1006 rijden we nu over de D906. We komen over de Rue du Galibier en rijden net nadat we naar rechts zijn gegaan over een brug.
Bergpas 2: Col du Télégraphe
Let goed op: vanaf de stoplichten rijden we ongeveer 40 kilometer in de bergen over de D906. In korte tijd gaan we over de Col du Télégraph, Col du Galibier en de Col du Lautaret. We nemen op deze weg dus niet de afslag naar D215A richting Valmeinier, maar blijven netjes op de D906 richting Valloire.
Het is een lange dag met veel uren in de auto. Na de top van de Col de la Croix-de-Fer is de route er niet mooier op geworden. Maar ik kan je garanderen: vanaf dit punt wordt het weer interessant. We kunnen de ietwat onaantrekkelijk industriesteden als Saint Jean de Maurienne en Saint Michel de Maurienne achter ons laten en rijden uit het niets over de Col du Télégraphe.
De Col du Télégraphe is een kronkelige en drukke route, maar wel een hele mooie route. Het zijn hier en daar behoorlijk steile wegen in een beboste omgeving. In 20 minuten tijd rijd je van ongeveer 720 meter naar 1600 meter naar de top van de Col du Télégraphe.
Waar is de top van de Col du Télégraphe?
De Télégraphe is een mooie bergpas maar niet per definitie een hele populaire bergpas. Om vanuit Saint Michel de Maurienne naar de Galibier te willen rijden ben je verplicht over de Télégraphe heen te rijden. Door de populariteit van de Galibier stoppen mensen niet zo snel bij de top van de Télégraphe. Daarnaast is de top op slechts 1600 meter. Hierdoor heb je amper uitzicht omdat je de boomgrens nog niet hebt bereikt.
Wat is een herkenningspunt van de top? Een goed herkenningspunt is een groot bord aan de rechterkant van de weg met de tekst Valloire Galibier. Een paar meter daarnaast zie je een groot bord met een kaart van het skigebied van Valloire.
Valloire: een bekend dorp in de Tour de France
Zoals gezegd: in de route die ik beschrijf rijden we over bekende wegen van de Tour de France. De Col de la Croix-de-Fer, Col du Télégraphe, Col du Galibier en de Col du Lautaret zijn bekende bergpassen en we eindigen deze route door pal langs de Alpe d’ Huez te rijden. In korte tijd rijden we over de beroemdste bergpassen.
Het is dus geen geheim dat Valloire een bekend dorp is omdat het is ingesloten door de Col du Télégraphe en de Col du Galibier. Tijd om richting Valloire te rijden! Vanaf de top van de Col du Télégraphe is het een kleine 10 minuten rijden voordat je in het ”centrum” van Valloire bent. Wij kozen ervoor door te rijden in Valloire, maar het is denk wel de moeite waard om een kijkje te nemen in dit skidorp. Op het eerste oog leek het een bruisend dorp en het lijkt mij geweldig hier eens te gaan skiën.
Wil je toch in één keer doorrijden? Neem bij de eerste rotonde in het dorp de eerste afslag, rijd alsmaar rechtdoor om vervolgens bij de T- splitsing naar links te rijden. Hierna kom je wederom een rotonde tegen en deze rotonde rijd je rechtdoor.
Bergpas 3: Col du Galibier
We zijn ondertussen over de helft van deze lange route door de bergen, maar geloof mij: het mooiste staat op je te wachten. Vanuit het dorp Valloire rijden we naar boven via de Col du Galibier naar de top van de Galibier. Ik vind het werkelijk een prachtige omgeving: boven de boomgrens en veel rotsen.
In het begin rijden we een heel stuk rechtdoor, maar wees gerust: de haarspeldbochten komen er aan. Let ook goed op, want af en toe rijden we over kleine beekjes die vredig door deze bergen stromen. Ik vind het oprecht een prachtige omgeving en ik was niet de enige: in hartje zomer is het hartstikke druk op deze wegen.
Weet je nog dat ik deze blog begon met mijn verhaal over de aardverschuiving en onze avonturen midden in de nacht? We reden die nacht over deze wegen met honderden andere auto’s die allemaal naar huis wouden na de Tour de France. Een onwerkelijke en leuke ervaring.
Uitzichtpunt op de Galibier
Natuurlijk moet je ook even van het uitzicht genieten op de Galibier. Na menig haarspeldbochten te zijn gepasseerd kun je op ten duur een weg naar links pakken. Ga je rechtdoor? Dan rijd je richting een tunnel om de route te vervolgen. Ga je naar links? Dan ga je uiteindelijk op hetzelfde punt uitkomen.
Wil je naar de top van de Galibier, dan moet je naar links rijden. Als je rechtdoor gaat rijden, dan rijd je als het ware onder de top van Galibier en dat wil je natuurlijk niet.
Op de top is er gelegenheid de auto te parkeren, een klein stuk te wandelen en te genieten van het prachtige uitzicht.
Bergpas 4: Col du Lautaret
Ja, voor wielrenners is het een paradijs. Zoals gezegd rijden we in korte tijd van bergpas naar bergpas. Nog niet heel lang gereden reden we over een beboste Col du Télégraph om vervolgens na Valloire over de Col du Galibier te rijden.
Bij de top van de Galibier ligt meteen de grens van de twee departementen Savoie en Hautes-Alpes. Vanuit hier verandert de Col du Galibier ineens naar de Col du Lautaret. Dus daar waar we de Col du Galibier beklommen, gaan we nu dalen over de Col du Lautaret. In zeer korte tijd rijden we over 3 bekende bergpassen.
Langzaamaan gaan we richting het einde van deze lange dag. We zijn er nog niet, maar binnen korte tijd hebben we de Col du Lautaret afgereden en komt Allemond steeds dichter in de buurt. De Col du Lautaret heeft nog een aantal haarspeldbochten, maar is in verhouding geen lange weg. We blijven de weg volgen en naderen bijna het einde van de lange D906 die in Saint Michel de Maurienne is gestart.
De route richting La Grave
Het einde van de beroemde bergpassen is in zicht. Na een lange bergrit over de D906 naderen we een kruispunt. Vanaf de D906 gaan we naar rechts over de D1091 richting La Grave. Nog steeds blijven we over mooie bergwegen rijden. Af en toe hebben we een haarspeldbocht en rijden we door kleine tunnels.
Na een paar minuten rijden we door La Grave. La Grave is een relatief bekend dorp vanwege het bergmassief Pelvoux. In dit massief vind je 5 bergtoppen uit de top 10 hoogste bergtoppen in heel Frankrijk. De grootste in het Massif du Pelvoux is de Barre des Écrins met een hoogte van 4102 meter.
Het dorp staat echter ook bekend vanwege het skigebied met allemaal off-pistes. Voor de ervaren skiërs behoren deze pistes tot een grote uitdaging en beginnende skiërs kunnen deze pistes beter links laten liggen. Oh ja, ik ken La Grave vooral van de aardverschuiving die ik in deze blog heb benoemd. Maar maak je niet gerust: de wegen zijn veilig genoeg om hier over te rijden. Aardverschuivingen zijn een incident en ik ben daar getuige van geweest.
We rijden gezellig door en voor de oplettende kijker: ongeveer 9 kilometer na La Grave zie je aan de rechterzijde een hele hoge waterval!
Tijd om de route af te ronden
Om terug te komen in Allemond blijven we de D1091 volgen. Tijdens het volgen van deze route rijden we langs het prachtige Lac du Chambon. Het is mogelijk om bij dit grote stuwmeer de auto te parkeren en te genieten van het uitzicht.
Bij de dam van dit stuwmeer blijven we rechtdoor rijden in de richting van Bourg d’Oisans en de Alpe d’Huez. Via Le Freney d’Oisans blijven we door een werkelijk prachtig gebied rijden. Het is fascinerend hoe de omgeving in de bergen uit het niets kan veranderen. We kunnen rechtstreeks de vallei naar beneden kijken en rijden via een aantal kleine tunnels richting Bourg d’Oisans.
We laten het stijgen en dalen voor vandaag achter ons. Ongeveer 10 kilometer na Lac du Chambon komen we bij een kruispunt aan. Rijden we naar links, dan rijden we richting Vénosc en La Bérarde. Wij rijden echter naar rechts richting Bourg d’Oisans, Allemond en Grenoble.
Bourg d’Oisans en de Alpe d’Huez
Vanaf nu zijn de wegen vlak en kunnen we rechtstreeks doorrijden naar Allemond. Tijdens deze vlakke wegen rijd je langs de voet van de Alpe d’Huez. Als je nog zin hebt om na zo’n lange dag de Alpe d’Huez op te rijden, dan kan ik dat zeker aanraden. Voor ons was het echter klaar. We waren moe en hadden zin in een bak koffie.
In Bourg d’Oisans volgen we de borden richting Grenoble en blijven we gedurende 7,5 kilometer de D1091 volgen totdat we in Rochetaillee aankomen. In Rochetaillee slaan we rechts af en rijden we rechtdoor over de D526 naar Allemond.
Ja, inderdaad: de D526. De weg waar het vandaag allemaal begon. De weg van de allereerste bergpas: de Col de la Croix-de-Fer.
Nu zijn we in Allemond en is het tijd voor een bak koffie!
Andere blogs lezen?
We hebben veel meer blogs geschreven over Frankrijk:
